ناحلة الجسم یعنی
نحیف ودل شکسته میری
جوونی اما مادرپیری
بهونه ی سفرمیگیری
باکیة العین یعنی
بارون غصه ها میباره
چشای مادرما تاره
دیگه علی شده بیچاره
منحدة الرکن یعنی
توون برات نمونده بانو
کی قلبتو شکونده بانو
کی بالتو شکونده بانو
معصبة الاراس یعنی
بستی سری روکه پردرده
رنگ رخ تومادر زرده
توکوچه کی جسارت کرده؟
جوری لگد خوردی که
نمی تونی بلند شی ازجات
جای قلافه روبازو هات
داری می ری کناربابات
هیچ کسی ای وای من
نگفت تو کوچه به اون کافر
نزن زنو جلوی شوهر
بمیره زینبت ای مادر