یا اباعبدالله علی الدنیا بعدک العفا

من آبم هنوز شرمنده ی کودک بربابم
هنوز علقمه به پیچ و تابم
هنوز یادلب خشک تو کبابم
من آب شدم دیدی جلوی مادرت خراب شدم
برا چی از لبای تو جواب شدم من آب شدم

یا اباعبدالله علی الدنیا بعدک العفا

من خاکم چه خاک بر از سر یه جسم چاک چاکم
سه روز کفن یه جسم پاکم غبار شدم تورو بقل گرفتمو مزار شدم
با چادر عقیله هم جوار شدم غبار شدم

یا اباعبدالله علی الدنیا بعدک العفا

من بادم فقط یه بار تو زندگیم وایسادم
وقتی که بین زلف تو افتادم
موهای سوختت نمیره از یادم
من آه شدم بعد از تو حیرون تو قتلگاه شدم
شونه ی موی طفل بی پناه شدم من آه شدم

یا اباعبدالله علی الدنیا بعدک العفا

آتیشم باور نداشت این دل پر تشویشم
یه روزی آتیش توی خیمه میشم
میگه رقیه که نیایی پیشم
کبود شدم آه سه سالتون گرفت و دود شدم
خاکستر محله یهود شدم کبود شدم

یا اباعبدالله علی الدنیا بعدک العفا