اگر چه پای فراق تو پیرتر گشتم
مرا ببخش عزیزم که زنده برگشتم
شبیه شعلع ی شمعی اسیر سو سویم
رسیده ام سره خاکت ولی به زانویم
من از گلوی تو نالم توام ز چشم ترم
اگر چه پای فراق تو پیرتر گشتم
مرا ببخش عزیزم که زنده برگشتم
شبیه شعلع ی شمعی اسیر سو سویم
رسیده ام سره خاکت ولی به زانویم
من از گلوی تو نالم توام ز چشم ترم
