ای تجلای حی داور ما
وی سلیمان مُلک باور ما
ما غلامان خانه زاد تو ایم
سایه ات کم نگردد از سر ما
مهرت آن روح تا ابد جاریست
بین عقل و روان و پیکر ما
گرچه در بی کسی نبوده کسی
مثل مادر انیس و یاور ما
پیش دریای مهربانیِ تو
قطره هم نیست، مهر مادر ما