ای دل ای دل 

ای دل من یکم بگیر آروم 

از حال زار من میشه معلوم 

چقدر پریشونم و بی تابم 

چون که شدم به دوری من محکوم 

چه ذوق و شوقی داشتیم اون روزا 

تو رو مشایه تو اون صحرا 

پای پیاده با چشای خیس

دعا برای فرج روی لبها