تو باغبان امتی و جای اجر تو

 

یک شاخه یاس را وسط در گذاشتند

 

با رفتنت مصیبت زهرا شروع شد

 

داغ پسر به سینه ی مادر گذاشتند

 

در کوچه ها غرور علی را کسی شکست

 

در کوچه بود فاطمه روی زمین نشست



مطالب مرتبط