ما به دنیا اومدیم با این عشق
پای عشق حیدرم پیر میشیم
آینه باکی نداره از سنگ
ما با هر سنگ تو تکثیر میشیم
شبیه عماد و حر و عابس
مثل زکزاکی و جون و میثم
پای اعتقادمون میمونیم
تا که به بالا بمونه این پرچم
همه مثل هم میشن وقتی که
دامن فاطمه رو میگیرن
سیاه و سفید نداره عشقش
همه عاشقا یه رنگ میمیرن
توی این دنیا غرق تزویر
پا جای مقتدامون میذاریم
با خون حنجرمون آلاله
زیر پای آقامون میذاریم