چه تقدیری از این بهتر تویی مولا منم نوکر

 
اگه ساقی تویی عباس چه باکی از می و ساغر

 
تو هر میدون تو هر جنگی تویی اول تویی آخر

 
شده نقش رو سربندت مدد زهرا مدد حیدر

 
همه تشنه تویی سقا

 
بازم دست بکش روی سر دنیا

 
توی چهره ات علی پیدا

 
می جنگی تو معرکه مثه مولا

 
ابوفاضل.... ابوفاضل آقام

 
از اون وقتی که یادم هست به سر شور و شعف دارم

 
دلم وقتی که بی تابه یعنی شوق نجف دارم

 
حلال زاده یعنی اونکه فقط مولاش علی باشه

 
اگه عبد علی باشم یه دنیایی شرف دارم

 
نجف یعنی تهِ دنیا

 
نجف میخونه ی هر دل شیدا

 
جنون یعنی نم بارون

 
یعنی جون بدم یه روز دم ایوون