آی سلطان با وفای قدیم باز کن در روی گدای قدیم

نوکر رو سیه که رو سیه است آن رضا هم همان رضای قدیم

خوب بوده ام ولی عوض شدم آمده ام با حیای قدیم

جای من را نداده ای به کسی که نشسته ام دوباره جای قدیم

اصلا انگار قوم و خویش همیم بیشتر شد برو و بیای قدیم