آنکه از نامش دوا برداشته
 نسخۀ خود را به جا برداشته


 من یقین دارم که خاک کربلا
 از مزار او شفا برداشته


 نه فقط حسنش حجاز و کوفه را
 سرزمین شام را برداشته


 تیر مژگانش خطا هرگز نکرد
 چون کمانش را خدا برداشته


 در رگ او خون مولا می‌دود
 از عموی خود وفا برداشته


 کمتر از یک لشگر آید در مصاف
 دشمن او را هوا برداشته

 



مطالب مرتبط