در اين حريم، هيچ‌كسی بی‌مراد نيست
بازار اهل معرفت اینجا کساد نیست
همواره بی‌حساب فقط لطف می‌كند
بيهوده نام او كه امامِ "جواد " نيست
ديدم كه در تمامی حاجت‌گرفته‌ها
فرقی ميان مجتهد و بی‌سواد نيست
از كشور امام رضاييم و بين ما
كمتر كسی به لطف شما، خانه‌زاد نيست
بغضی نشسته در دل شبهای اين حرم
برعكس مشهد است و زائر زياد نيست
پرسيدم از حوائج و بين جواب‌ها
حتی يكی‌ش، "حاجت ما را نداد"، نيست
نامی برای درب ورودی مرقدش
درخور تر از ورودی "باب المراد" نيست
.
.
.
.
لب مي زند كه مادر خود را صدا كند
يا حق واژه ي جگرم را ادا كند
او ناله مي زند جگرم سوخت؛ هيچ كس....
... گويا قرار نيست به او اعتنا كند
مي خندد ام فضل به همراه عده اي
تا خون به قلب حضرت ابن الرضا كند
يك ظرف آب ريخت روي زمين پيش او
نگذاشت تا كسي به لبش آشنا كند
در حجره دست و پا زدنش يك بهانه بود
تا روضه اي براي خودش دست و پا كند
مي خواست با خيال غم جد بي كفن
آن حجره ي ستم زده را كربلا كند
