رمضان شد بهار قرآن شد

باز هم باز باب غفران شد

ارک شد اشک قسمت ما هم 

همنشین با شهیدان شد

خوف رفت از دلم رجا آمد

سفره ی توبه ام پر از نان شد 

سیئاتم ز لطف شد حسنات

جای آلوده جمع خوبان شد 

نفس مومنان به منهم خورد 

قلب من نیز عرش رحمان شد