شب جمعه به دل هوا دارم

در سرم شور کربلا دارم

شب جمعه دوباره پَر بزنم

در خیالم به دوست سر بزنم

گوشه‌ی قتلگاه می‌آیم

با دَمِ آه آه می‌آیم

مادرش آمده‌ست می‌دانم

روضه‌ی  "یابُنَیَّ" می‌خوانم

دو سه خط روضه، هر که هر جا رفت

دل من پا به پای زهرا رفت

(تا كه او بيشتر نفس مي‌زد

بيشتر مي‌زدند زينب را)

(تيغشان مانده بود در گودال

با سپر مي‌زدند زينب را)

شب جمعه‌ست روضه‌خوان  زهراست

مجلسی گوشه‌ی حرم بر پاست

یکی از گودی زمین می‌خواند

یک نفر روضه این‌چنین می‌خواند

(لب گودال خواهر افتاده 

ته گودال مادر افتاده)

(آن طرف‌تر برادری تنها

بین یک مشت خنجر افتاده)

(عزت آب و آبروی حرم

زیر یک چکمه بی سر افتاده)

شب جمعه‌ست مبتلا شده‌ایم

باز مهمان کربلا شده‌ایم

رو به سمت حرم بایست به او

السلام علی الحسین بگو