در لاله زار عشق چو سیل بلا فتاد

هر نو گلی که بود ز گلبن جدا فتاد

گریم به مرگ حمزه یگانه شهید عشق

کز مرگ او شرر به دل مصطفی فتاد

در غزوه ی احد چو احد بود پا بجا

تا عاقبت ز حربه ی وحشی ز پا فتاد

دشمن همین به کشتن او اکتفا نکرد

در فکر مثله کردن آن پارسا فتاد

جسمش درید و دیگر اجزای او برید

قلبش به چنگ هنده ی شوم دغا فتاد

این قرعه ی ستم که ز تزویر هنده بود

آوخ به نام حمزه ی شیر خدا فتاد

هر کس برفت تا خبر آرد به مصطفی

زان کشته در کنار وی از غم ز پا فتاد

تا خود پیمبر آمد و چون حال حمزه دید

زد ناله آنچنان که طنین در فضا فتاد

یارب چه بود حال صفیه چو دیده اش

بر پیکر برادر در خون شنا فتاد

جا دارد ار بگویم ازین غم ز هوش رفت

نبود شگفت گویم اگر از نوا فتاد

در شرح این مصیبت جانسوز ناگهان

دل در هوای واقعه ی کربلا فتاد

وقتی که راه قافله ی غم نصیب شام

برکشتگان بی سر دشت بلا فتاد

وقتی که چشم زینب کبری به قتلگاه

بر جسم نور دودیده ی خیرالنسا فتاد