تا ملائک همه پر را حرکت می دادند دور تو، قرص قمر را حرکت می دادند به طواف تو زمین بار دگر می چرخد چون که خدام تو در را، حرکت می دادند پرچم و گنبد و گلدسته برای زوّار به خوش آمد، همه سر را حرکت می دادند صبح خدّام تو بودند که با جاروشان از کف صحن، سحر را حرکت می دادند مقصد اصلی شان پنجره فولاد تو بود کودکانی که پدر را حرکت می دادند نوبت عصر شفایت به سرِ شانه ی صحن دستها، چند نفر را حرکت می دادند نمره ی صندلی ام باز درآمد،هشت است ساعت رفتن من نیز به مشهد، هشت است همه جا مضربی از هشــــــــت و، به تختِ اعداد آن که امروز نشسته است به مسند، هشت است بین ما مردم ایران، نود و نه درصد عدد حاجتمان پنج نباشد، هشت است کربلایی است دلم در وسط مشهد تو کسر بر نُه شود هفتاد و دو درصد، هشت است علی و فاطمه را هشــــــــت عدد حرف، بس است حاصل ضرب دو تا اسم محمّد، هشت است عدد چهار همان پرچم سبز حرمت یازده شکل دو گلدسته و گنبد، هشت است هفتِ بی تاب ترینت، لبِ پائین من است گر به رویش لب بالایی مرقد، هشت است هشتمین بیت رسیده است که تأکید کنم بهترین ساعت پرواز به مشهد، هشت است