همه عمر برندارم سر از این خماره مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی
برو برو ای فدیح دانا به خدای بخش مارا
تو و زهد پارسایی منو عاشقی و مستی
مطالب مرتبط
