یا ربِ وقت سحر تقرّب شب هاست رو به کریمان زدن عبادت لب هاست . بستر بیمار وعده گاه طبیب است خیری اگر می دهند برکت تب هاست . نوکر گمنام هم بنام شد اینجا آنچه مهم نیست پیش یار لقب هاست . سیر الهیِ اهل عشق همیشه رحمت ذی القعده هاست لطف رجب هاست . ذکر رضا قند کرده تلخی ما را شهد نبات است این که بین رطب هاست . مادرم آمد مرا به دست رضا داد آبرویم را خرید خانه اش آباد ! . محضر سلطان می آورند اگر دست می شکنند عاشقان به شوق نظر دست . دست به دامان حلقه های ضریحم کودکم و می دهم به دست پدر دست . بین قنوتم افاضه کرد مکرّر خیر کثیر است در زمان سحر دست . عقل چه کارست تا گدای تو هستم فیض به من بیشتر رسانده ز سر … دست . تر شده از دیدن حرم چقدر چشم پر شده از محضر شما چقدر دست . سفره گشا تا رضاست سفره نشینم ضامن آهو نوشته روی نگینم . پشت سر زائران دعاست ، دعایت دلخوشی دعبل است خاک عبایت . سلسله بر گردن روات کشیدی جان به فدای کلام مثل طلایت . کعبه تویی مسجدالحرام بهانه قبله تویی قم شدست قبله نمایت . قصر به هم ریخت در مناظره وقتی … آبروی جاثلیق ریخت به پایت . کن فیکونِ تو فاش شد سر سفره شیر می آید برون ز پرده برایت . روی دو چشم ترم قدم بزن ای ماه تا که مطهر شود شبیه قدمگاه … . آمدم ای شاه با نشان و نشانی پیش تو باشد دلم به حکم امانی . وقت نماز است صف پر است کمک کن کاش مرا هم کنار خود بنشانی . هرچه کنی از درت جدا نشوم من خواه بخوانی مرا و خواه برانی . جاروی خدّام را ببخش به زوار تا که دراین دل کنند خانه تکانی . ابن شبیب آمده ست دیدنت آقا موقع روضه شده ست و مرثیه خوانی . ناله ی ان کنتَ باکیاََ بزن آقا سینه بر آن شاه بی کفن بزن آقا . یابن الشبیب عمه ام دلش پر غم شد چادر و پوشیه بین قافله کم شد . جد غریبم ز روی اسب زمین خورد پیرهنش بر فراز نیزه علم شد . دامنشان گر گرفت صورتشان سوخت آتش خیمه بلای اهل حرم شد . چرخش شلاق ها به بازویشان خورد قامت معصومه ها شکسته و خم شد . بعد هزاران هزار زخم جگر سوز نوبت بازار شام و هلهله هم شد . زخم غرورم ز ماجرای حجاب است گریه ی من بیشتر برای رباب است