دلم شده زائر، دوباره مثل کبوترم
نداره راهی جز، به سوی مشهد، سوی حرم
شکسته بغضمان، به یادِ تو
آآآ …. حرم آرزوی ماست
حج فقراست، عرش خداست
آهویی دلشو به تو داد، اومده سوی باب الجواد
خونه ی کریم داره نشون ، همیشه با گدای زیاد
آقا آآآآآ…. وای ….
شعر امام رضاست ولی می گیم حسین
حسین وای … حسین وای …
پشت درِ خونت، دوباره نشسته یک گدا
در می زنه سائل، اَاَدخُلُ یا امام رضا
آآآ حرم،بوی عطر و عود
این اذن ورود، لطفِ تو بود
تا حرم دلمو کشیده ، کسی این جور آقا ندیده
در نبسته به من همیشه ،آقا آبرومو خریده
حسین وای … حسین وای …
مولا نوکریامونو قبول کن…
آقا دارد چه زود سفره تو جمع می شود ....
حجره ی دربسته ، به روی خاکا گذاشته سر
مسافری اومد، از مدینه با چشای تر
آآآ سرش ، بر پای پسر
قلب شعله ور شد، نوحه گر
نوحه خوان شد امام غریب ، یادِ روضه ی ابن شبیب
خیمه گاه پُر از آتش و ، قتلگاه پُر از بوی سیب
حسین وای … حسین وای …
بریم کربلا
دوباره دلتنگی ، دوباره حسرت دوباره آه
دوباره بی تابی ، دوباره فکر دوبارِگاه
آآآ حرم ، ای شاه کرم
روزیم کن آقا ، بازم برم
سینه زن فقط آرزوشه ، تو حرم بشینه یه گوشه
از خداشه یه بار ببینه،که ضریحِ تو روبروشه
حسین وای … حسین وای