حرز اسم زیبات همیشه همرامه جونمو بدم پات آره از خدامه خوب و دیدنیه لحظه ی رسیدن تو حرم تموم دنیا زیر پامه زائرای محترمتو عشقه ، مهربونی و کرمتو عشقه همه جاش بوی مشهدو میده گوشه گوشه ی حرمتو عشقه عالم میدونه باب المرادی ، أنا البخیل و أنت الجوادی آقای مظلوم ، آقای مظلوم شعله های آهت میکِشه زبونه داری از غمای مادرت نشونه غربتت عجیبه مثل مجتبایی هم غریب کوچه هم غریب خونه لخته ی خون خشکیده روی لبات ، حتی یکی نیست تا که بمیره برات غریبی بالاتر از این نمیشه همسرت مرگتو بخواد از خدات واست بمیرم خیلی غریبی ، مشغول ذکر أمن یُجیبی آقای مظلوم ، آقای مظلوم از زمونه آقا دیگه دل بریدی یک نفس هم حتی دلخوشی ندیدی چشم به راه بابا بودی و بمیرم روی خاک حجره پاتو میکِشیدی داری کم کم میسوزی و آب میشی ، گل زهرایی داری گلاب میشی دم آخری روضه خون واسه لب تشنه ی طفل رباب میشی سخته به والله بارون نباره ، هیچکس نباشه تا آب بیاره لای لای علی جان