اون که باوفاتر از هر مرده امشبو از من پذیرایی کرده . آقا جای شکرش باقیه بازم مهمون طوعه ی مهمون نوازم . آه نمی دونی چقدر امشب پریشونم کاش بهت نامه نمی دادم پشیمونم . گذشت آب از سرم اما نذار پاتو تو شهر نامردا . شدم تو کوفه سرگردون همین حالا بچه هاتو برگردون . آه پناه عالم آه پریشون حالم . کوفی جماعت دلسرد و بی رحمه احترام مهمونو نمی فهمه . از کبوترات بال و پر می برّن اینا برا گندم سر می برّن . آه از اینجا دیگه میشه روضه ها سنگین نه نمیذارن بره آب از گلوت پایین . چه غوغایی به پا میشه ته گودال برو بیا میشه . خدا صاحب عزا میشه به قصد قربت سرت جدا میشه . آه پناه عالم آه پریشون حالم . اینجا یکی مثل حرمله داره که به فکر چشمای علمداره . چشم دیدن سقا رو ندارن داغشو روی دل تو میذارن . من ندیدم بی حیا اندازه ی کوفه کاش نیاد زینب دم دروازه ی کوفه . برا تو دردسر دارن اینا به انگشترت نظر دارن . نه شرم و نه حیا دارن اینا نظر به گوشواره ها دارن