بی نیاز از صبح عیدم زانکه عید من تویی ای بهار بی خزان عید سعید من تویی عید ها افتد نگاهم در نگاهت بیشتر این ز عیدمبس که دید و بازدید من تویی چون دلم راضی مشو بیرون روم از محفلت آخر ای آرام جان و دل امید من تویی