نوکرا پرچم میزنن، از تو فقط دم میزنن این شبا قید همه رو، برا محرم میزنن مادرا از غم می‌میرن، دخترا هم یاد میگیرن باز پسرا با پدرا، به مجلس روضه میرن باز دل نوکرا خونه مشکی پوشیده هر خونه مادر مظلومی داره روضه ی گودال می خونه روضه بخون روضه بخون روضه بخون از قمرت؛ از پاره های جگرت مسلم و اینجور می‌زدن؛ وای به حال پسرت " غریب مادر ، غریب مادر " بخون که مسلم همونه، که زار و بی یار می مونه روضه‌ی مسلم روضه‌ی، غربت اربابمونه کوفیا عهدو میشکونن، رو حرفشون نمی مونن مسلم و تنها و غریب، تو کوچه ها می گردونن توی کمین نشستن و دندونشو شکستن و این کوفیا خوب بلدن دستای مظلوم بستنو روضه بخون روضه بخون روضه بخون از کربلا؛ بگو حسین کوفه نیا کوفه نیا که این مسیر؛ می رسه به شام بلا " غریب مادر ، غریب مادر " موندم از این رسم جنون، پیکر مسلم پرِ خون بالای دروازه ی شهر، سرش برا تو نگرون دلنگرون سرته، فکر تو و دخترته غیرت کوفی رو دیده، دلواپس خواهرته میگه به این باد خزون سلام به آقام برسون بگو که زینب رو نیار روضه رو از چشام بخون روضه بخون روضه بخون روضه بخون از لب آب؛ روضه ی آب واسه رباب روضه بخون که جون بدیم؛ از غم مجلس شراب " غریب مادر غریب مادر "