شمر از تو گودال فهمیده انگار که از کمر قامت تو شده خم بعد از علمدار داره سمت گودال عجولانه میره چرا زینب چشم رباب رو میگره با چکمه روی سینه وای میشینه وای نبره وای رقیه میبینه آه آه کی بریده حنجره اش رو کند بوده خنجرش