«إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» (2) فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا تا آخرین نفس، در بیعت توایم ای عشق ما حسین، ما ملت توایم «إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» (2) فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا در سختی و بلا، درمان ما تویی در قحطی یقین، ایمان ما تویی «إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» (2) فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا در قحطی زمین، در غربت زمان دلخوش به گریه ایم، در زیر آسمان «إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» (2) فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا یا أوَّلَ الهَوى، أبْکَیْتَ آدَمَه ای نخستین عشقی که، آدم را به گریه انداخت یا مِلَّةَ الدُّموع، فی عَیْنِ فاطِمَه ای ملت اشک، در چشم فاطمه «إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» (2) فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا صَلّى عَلَیْکَ مَنْ، أوْحى إلَى النَّبی کسی بر تو درود فرستاد، که بر پیامبر وحی نازل کرد والغارُ اصْبَحَ، تلّاً لِزَیْنَبِ و غار حراء به تل زینبیه تبدیل شد