«إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» (2) فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا کَیفَ عَلَی السَّنان، الرَّأسُ أفصَحَ چگونه می‌شود که سر بر روی نیزه، گویاتر است از عَن وَجهِ قُل هُوَ، وَالشَّمسِ و الضُّحَی ظاهر سوره‌ِی توحید و شمس و ضحی «إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» (2) فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا مَن قالَ نَجِّنی، وَ أهلِیَ استَحى پیامبرانی که فرمودند خدایا ما و خانواده‌مان را نجات بده، حیا کردند حینَ عَنِ الجَواد، قافٌ تَرَنَّحَ از کوه قاف (حسین) هنگامی که بر روی اسب به چپ و راست متمایل میشد و نزدیک بود به زمین بیفتد «إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» (2) فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا یا خازِنَ الکتاب، فی صَدْرِک استَقَر ای سینه‌ای که، قرآن در آن جای گرفت ویلی مِنَ الخُیول، داسَت على السُوَر وای از ستوران که بر سوره‌ها تاختند