چه بگویم نگفته هم پیداست
غم این دل اگر یکی یا دوتاست
بهمم ریخته است اون کوچه
بهمم ریخته است مدتهاست
کوچه ای که شکست پهلو را
کوچه ای که علی در آن افتاد
تا زمین خورد مادرم زهرا
فکرکردم که آسمان افتاد
ای مادر می سوزم از زخم بازویت
می میرم از داغ پهلویت
می بارم از درد زانویت
دست سنگینی بی هوا
آیئنه ای را درهم شکست
کوچه شد قتلگاه من
تا مادرم از پا نشست
وای مادرم مادرم مادرم
