ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند سوختگان غمت ، با غم دل خرمند هر که غمت را خرید ، عشرت عالم فروخت با خبران غمت بی خبر از عالمند در شکن طرّه ات بسته دل عالمی است و آن همه دلبستگان ، عقده گشای همند یوسف مصر بقا ، در همه عالم تویی در طلبت مرد و زن ، آمده با درهمند تاج سر بوالبشر ، خاک شهیدان توست کاین شهدا تا ابد ، فخر بنی آدمند در طلب اشک ماست ، رونق مرآت دل کاین دُرر با فروغ ، پرتو جام جمند چون به جهان خرّمی ، جز غم روی تو نیست باده کشان غمت ، مست شراب غمند عقد عزای تو بست ، سنت اسلام و بس سلسله ی کائنات ، حلقه ی این ماتمند گشت چو در کربلا رایت عشقت بلند خیل ملک در رکوع ، پیش لوایت خمند خاک سر کوی تو زنده کند مرده را زان که شهیدان او ، جمله مسیحا دمند هردم از این کشتگان ، گر طلبی بذل جان در قدمت جان فشان ، با قدمی محکمند سرّ خدای ازل ، غیب در اسرار توست سرّ تو با سرّ حق ، خود ز ازل توأَمند محرم سرّ حبیب ، نیست به غیر از حبیب پیک و رسل در میان ، محرم و نامحرمند در غم جسمت " فؤاد " ، اشک نبارد چرا ؟ کاین قطرات عیون ، زخم تو را مرهمند