تمام زندگی ام پای پرچمت بودم چقدر چشم براه محرمت بودم سلام ماه جنون ماه بی قراری ما به سر رسید دگر چشم انتظاری ما سلام بر علم و بیرق سیاه حسین خدا کند که بمانیم در پناه حسین پناهگاه بنی آدم است خیمه تو به وسعت همه عالم است خیمه تو دلا دچار غم شاه عالمین شدی به خود ببال که سینه زن حسین شدی هزار مرتبه شکر خدا که نام مرا نوشته اند غلام امیر کرب و بلا یقین که شور محرم کم از قیامت نیست بهشت هم به حسینیه بی شباهت نیست به پای آبله دار رقیه ات سوگند بزن دوباره دلم را به پرچمت پیوند