بی سر و پایی رسیدهبر در می خانه ات
سوخته بین گناهانش پر پروانه ات
من کیم بیچاره ات آواره ات دیوانه ات
پس قبولم کن بیایم گوشه ی ویرانه ات
دختر زهرای مرضیه که زهرای منی