مجموعه #فانوس شب بیست و هفتم فرازی از #دعای_ابوحمزه_ثمالی باصدای: #سید_مصطفی_الموسوی إِلَهِی ارْحَمْنِی إِذَا انْقَطَعَتْ حُجَّتِی وَ کَلَّ عَنْ جَوَابِکَ لِسَانِی وَ طَاشَ عِنْدَ سُؤَالِکَ إِیَّایَ لُبِّی‏ اى خدا بر من ترحم فرما در آن هنگام که حجتم قطع مى‏ شود و زبانم از جوابت لال و عقل و هوشم مضطرب مى‏ گردد فَیَا عَظِیمَ رَجَائِی لاَ تُخَیِّبْنِی إِذَا اشْتَدَّتْ فَاقَتِی وَ لاَ تَرُدَّنِی لِجَهْلِی‏ اى امید بزرگ من ، هنگام فقر و فاقه سخت مرا از کرمت محروم مساز و بواسطه جهل و نادانیم از درگاهت مران وَ لاَ تَمْنَعْنِی لِقِلَّةِ صَبْرِی أَعْطِنِی لِفَقْرِی وَ ارْحَمْنِی لِضَعْفِی‏ و به خاطر کم صبرى ام ،از لطفت منعم مکن و چون فقیرم عطایم بخش و به ضعف و ناتوانی ام ترحم کن سَیِّدِی عَلَیْکَ مُعْتَمَدِی وَ مُعَوَّلِی وَ رَجَائِی وَ تَوَکُّلِی وَ بِرَحْمَتِکَ تَعَلُّقِی‏ اى سید من تمام اعتماد و اطمینان خاطر و امید و توکل من به توست و به رحمت بى ‏پایانت دل بسته ‏ام