زندگی بعد تو عذابه

رو دست من جای طنابه

تموم گل هاتو آوردم

اما یكی موند تو خرابه

این نشونی كه رو چشامه

سوغاتی ِ كوفه و شامه

چادر ِ خاكی ِ رقیه

ببین داداش شال ِ عزامه

هر كاری كردم كه بمونه،اما نشد،اما نشد

نمیره زیر ِ تازیونه،اما نشد،اما نشد

همسفرم شه تا مدینه،اما نشد،اما نشد

خواستم سر ِ تو رو نبینه،اما نشد،اما نشد

غریب ِ مادرم كجایی،حسین من،حسین من

شده تنم پر از كبودی

هرجا كه بردنم تو بودی

سر ِ تو رو بالای نیزه

چه سنگی زد زن ِ یهودی

غارت شده انگشتر ِ تو

غارت شده روسری ِ من

حتی زن ِ یزید دلش سوخت

برای بی معجری ِ من

خواستم كه تو قرآن نخونی،اما نشد،اما نشد

خواستم نشه لب ِ تو خونی،اما نشد،اما نشد

گفتم بهش بسه دیگه ،اما نشد،اما نشد

رقیه نشنوه چی میگه،اما نشد،اما نشد

غریب ِ مادرم كجایی،حسین من،حسین من

بازم به قتلگاه رسیدم

صدای مادر و شنیدم

هزار سالم بگذره اینجا

یادم نمیره كه چی دیدم

جلو چشای خواهر تو

داداش بریده شد سر تو

همین جا بود بوسه گرفتم

من از رگای حنجر تو

خواستم نشینه روی سینه،اما نشد،اما نشد

تا مادرم زهرا نبینه،اما نشد،اما نشد

خواستم بگیرم خنجرش رو،اما نشد،اما نشد