زندگی بعد تو عذابه رو دست من جای طنابه تموم گل هاتو آوردم اما یکی موند تو خرابه این نشونی که رو چشامه سوغاتی ِ کوفه و شامه چادر ِ خاکی ِ رقیه ببین داداش شال ِ عزامه هر کاری کردم که بمونه،اما نشد،اما نشد نمیره زیر ِ تازیونه،اما نشد،اما نشد همسفرم شه تا مدینه،اما نشد،اما نشد خواستم سر ِ تو رو نبینه،اما نشد،اما نشد غریب ِ مادرم کجایی،حسین من،حسین من شده تنم پر از کبودی هرجا که بردنم تو بودی سر ِ تو رو بالای نیزه چه سنگی زد زن ِ یهودی غارت شده انگشتر ِ تو غارت شده روسری ِ من حتی زن ِ یزید دلش سوخت برای بی معجری ِ من خواستم که تو قرآن نخونی،اما نشد،اما نشد خواستم نشه لب ِ تو خونی،اما نشد،اما نشد گفتم بهش بسه دیگه ،اما نشد،اما نشد رقیه نشنوه چی میگه،اما نشد،اما نشد غریب ِ مادرم کجایی،حسین من،حسین من بازم به قتلگاه رسیدم صدای مادر و شنیدم هزار سالم بگذره اینجا یادم نمیره که چی دیدم جلو چشای خواهر تو داداش بریده شد سر تو همین جا بود بوسه گرفتم من از رگای حنجر تو خواستم نشینه روی سینه،اما نشد،اما نشد تا مادرم زهرا نبینه،اما نشد،اما نشد خواستم بگیرم خنجرش رو،اما نشد،اما نشد