«إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا تا آخرین نفس، در بیعت توایم ای عشق ما حسین، ما ملت توایم دل زنده میشود، با روضه های تو ما کشته ی توایم، عالم فدای تو خون می‌چکد هنوز،‌ از تربتت حسین خون گریه می‌کنیم،‌ بر غربتت حسین بی یاوری حسین، بی لشکری حسین با آنکه از همه دل می‌بری حسین در این جهان مرا، تنها رها مکن ای آنکه از همه تنهاتری حسین در سختی و بلا، درمان ما تویی در قحطی یقین، ایمان ما تویی در قحطی زمین، در غربت زمان دلخوش به گریه ایم، در زیر آسمان از حنجر علی، خون شعله می‌کشید معراج خون او، تا آسمان رسید دیدم به دست تو، آتشفشان خون هدیه به آسمان، یک کهکشان خون زنده شده اذان، با صوت اکبرت جانها فدای آن، الله اکبرت از حنجر علی، می آید این صلا هنگام عاشقیست، حی علی الصلاه روحی لک الفدا، نفسی لک الوقا امشب مرا بخوان، تا جان دهم تو را بی تو نمی برم سودی از این حیات من غرق حسرتم، ای کشتی نجات صبح ازل حسین، شام ابد حسین بر نیزه ها سرت، دل می برد حسین «إن کُنتَ باکیاً لِشَیء فَابکِ عَلَی الحُسَین» فَابکِ عَلَی الحُسَین، مظلوم کربلا