مولای کریم ای حسن جان گریان توایم من یه قطره ی اشک تم یه دریا میدونم از ما دریغ نکن مادرت گفت که گریان نشود روزه جزا آن دو چشمی که گریه کند برای حسنم مثل تو کریم خون جگر کیست در خانه ی خود غریب تر کیست