لب نگار که باشد رطب حرام بود زمان واجبمان مستحب حرام بود . فقیه نیستم اما به تجربه دیدم بدون عشق مناجات شب حرام بود . اگر که هست طبیبم طبیب دوّاری به من معالجه ی در مطب حرام بود . بر آنکه دشمن اولاد توست نیست عجب که نطفه اش نسب اندر نسب حرام بود . تو مرد ظرف شناسی و مهِر اولادت عجم که هست برای عرب حرام بود . تو را در کمال نوشتند یا رسول الله بزرگ آل نوشتند یا رسول الله . تو آفریده شدی و سرآمدت گفتند هزار مرتبه اَحسن به ایزدت گفتند . تو را به سمت زمین با نسیم آوردند تو آمدی و ملائک خوش آمدت گفتند . نشان دهنده ی معصومیِ قبیله ی توست اگر که قبه ی خضرا به گنبدت گفتند . تمام آل عبا ” کُلنا محمّد ” بود تو عین نوری و در رفت و آمدت گفتند . اگر چه یک نفری ، جمع چهارده نفری تو را محمّد و آل محمّدت گفتند . شب ولادتت ای یار می کنم خیرات نثار مقدم خیر تو چهارده صلوات . برای خُلق تو باید کنند تحسینت نشد مشاهده شصت و سه سال نفرینت . از آن طرف تو اگر نور آخرین هستی نوشته‌ اند از این سو تو را نخستینت . هزار و سیصد و هشتاد و چندمین سال است شدیم کوچه نشینت ، شدیم مسکینت . شدیم ریزه خور سفره‌ های سیّدی‌ ات گدای سفره ی هر سال چهارده سینت . تو آمدی که علی را فقط ببینی و بس نداده اند به جز دیده ی خدا بینت . یتیم مکه‌ ای ، اما بزرگ دنیایی اگر چه خاک نشینی ، همیشه بالایی . مرا اویس شدن در هوای تو کافی است اگر چه باز ندیدم ، دعای تو کافی است . همین که بوی تو را در مدینه حس کردم لبم رسید به خاک سرای تو کافی است . چه حاجتی به پسر داری ای بزرگ قریش همین که فاطمه داری برای تو کافی است . همین که اوّل هر صبح پیش زهرایی برای روشنی لحظه‌ های تو کافی است . تو آن پیمبر دنباله داری و بعدت اگر علی تو باشد به جای تو کافی است . قسم به اشهد ان لا اله الا الله تو آمدی که بگویی علی ولی الله . تو آمدی و ترحّم شدند دخترها چقدر صاحب دختر شدند مادرها . تو آمدی و رعیّت شکوه عبد گرفت بدین طریق چه آقا شدند نوکرها . خدای خوب به جای خدای چوب نشست و با اذان تو بالا گرفت باورها . بگو : مدینه ی علمی ، علی در آن است بگو : که واجب عینی است حرمت درها . بریز شیره ی پیغمبری به کام حسین که از حسین بیاید علی اکبرها . زمان گذشت زمان ظهور دیگر شد حسین منی انا من حسین اکبر شد . هزار حضرت مریم کنیز مادر توست تو را بس است همین که بتول ، دختر توست . به دختران فلان و فلان نیازی نیست اگر خدیجه ی والامقام همسر توست . علی و فاطمه دو رحمت خداوندی برای عالم دنیا و صبح محشر توست . به یک عروج تو جبرئیل از نفس افتاد خبر نداشت که این تازه اوج یک پَر توست . به عرش رفتی و ماندی در آن تقّرب محض خدا برابر تو یا علی برابر توست . تو با علی جریان ساز شیعه‌ اید ، اما شناسنامه ی شیعه به نام جعفر توست . همیشه شکر چنین نعمتی روی لب ماست که جعفر بن محمد رئیس مذهب ماست