ای تجلای حی داور ما وی سلیمان مُلک باور ما ما غلامان خانه زاد تو ایم سایه ات کم نگردد از سر ما مهرت آن روح تا ابد جاریست بین عقل و روان و پیکر ما گرچه در بی کسی نبوده کسی مثل مادر انیس و یاور ما پیش دریای مهربانیِ تو قطره هم نیست، مهر مادر ما