"اَینَ الحسن اَینَ الحسین" ذکر لبم
"جولای دزفولی" نبودم واسه تو
اما آقا نوکر ساده ات که بودم
چی میشه که من هم آقا، "علی ابن مَهزیار" شم
"سیدِ رشتی" باشم و ، برای تو بی‌قرار شم
خوب یا بد ، بپذیر آقا ، سند این دل ، نوشته شد به پای تو
تو خیمه ات ، بشینم روزی ، ببینم آخر ، جمال دلربای تو
میبارم ، مثِل بارون تا...
بشم اونی که روسپیدم کنی تو
پر از عشق و شور و امیدم کنی تو
آخر رو زانوهات شهیدم کنی تو
بیا یابن الزّهرا ، فدای غم تو
هرچی گذشت عشق تو شد تشدید آقا
یاد تو هم میده به دل امّید آقا
واسه کسی که دائماً در یاد توست
معنا نداره غیبت خورشید آقا
یه خرده روراستی کنم ، میدی خودتو نشونم
برس به داد نوکرت ، که آقا هنوز جوونم
میدونم ، نشدم آقا ، اونی که آخر ، بیای هدایتم کنی
میدونم ، نشدم آقا ، اونی که آخر ، غرق شهادتم کنی
میدونم ، نشدم آقا ، اونی که محشر ، بیای شفاعتم کنی
ولی دارم امید به اشکهای چشمام
دعاهای خِیرِ شب و روزِ بابام
دارم گوشه چشمی به الطاف آقام
بیا یابن الزّهرا ، فدای غم تو
ذکر لبِ عاشقهای پیر و جوان
اَلْمُسْتَغاثُ بِکَ صاحبَ الزّمان
شام سه‌شنبه مسجد سهله آقا
خالیه جای زائرای جمکران
باید بسازیم با همه درد و غم و دوری آقا
فدای غربتت بشم ، چقده صبوری آقا
منتظر، میمونم بازم ، برسه روزی ، با لشکری از شهدا
با اذنِ ، مادرت زهرا ، ذوالفقار در دست، علم به دوش بشی آقا
حرم ان‌شاءالله میبینم میمیرم
ضریح شش‌گوش رو توو آغوش میگیرم
امیری حسینٌ وَ نِعمَ الاَمیرم
