استودیویی | روضه خانگی

یک عشق صاف و ساده تو دلم بود
تو خوبی، من دلم تغییر کرده
فراریم از هرکی که به جز تو
منو، ذهن منو درگیر کرده

نمی‌دونم چه سری داره هروقت
ازت دورم دلم آشوب میشه
همین که راه میفتم سمت هیأت
دوباره حال قلبم خوب میشه

دوست دارم،
اون روزای بچگیم، خاطره‌های قدیم
روضه‌های خانگی که مشکلام حل می‌کردن

دوست دارم،
اون همه برو بیا رو، گریه‌های بی ریا رو
وقتی چشم‌های ترم روضه‌هات بغل می‌کردن

پدرم از تو هرچی رو که گفته
یقین دارم، همونی که میگه است
با شفای عزیزش، لمس کرده
روضه‌ خونگی، یک چیز دیگه است

الان چندین ساله، هر محرم
تو خونش، مجلس عزا گرفته
میگه هرچی که داره و نداره
از این روضه، از این آقا گرفته

دوست دارم،
اون روزای بچگیم،خاطره‌های قدیم
روضه‌های خانگی که مشکلام حل می‌کردن

دوست دارم،
اون همه برو بیا رو، گریه‌های بی ریا رو
وقتی چشم‌های ترم روضه‌هات بغل می‌کردن

شاعر: سید جواد پرئی