ای مادر دلتنگم هواتو کردم
تو روضه باید پِیِت بگردم

قد خمت عُمر کمت واسه کدوم گریه کنم
مادرمی میشه مگه برات آروم گریه کنم

تا اون روزی که برات بمیرم
شبیه مولا زبون میگیرم

وای من و وای من و وای من
ضرب در و پهلوی زهرای من

در وسط کوچه تو را میزدند
کاش به جای تو مرا میزدند

گوشه چشم تو چرا شد کبود
فاطمه جان مگر علی مرده بود

ای مادر ممنونم منو آوردی
تو خونه دست حسین سپردی

بشین براش پیرهن بدوز که من به پات زار بزنم
منم ببر تو قتلگاه که پا به پات زار بزنم

با این امید که براش بمیرم
با ناله تو زبون میگیرم

مگر به کربلا کفن به غیر بوریا نبود
مگر حسین تشنه لب عزیز مصطفی نبود

حسین من حسین من ...