تبسم کن جواب خنده

خدا داند چه کردی با نگاه آخرت با  من

نه تن مانی کند تشییع

نه جسمت را به تنهایی

که در جمع شهیدانت دفن پیکرت با من

سپر گشتین به استقبال

به پیکان ادو با تو

بارون آوردن تیر ستم از حنجرت آمد

تبسم کن جواب خنده ی جان پرپرت با من

خدا داند چه کردی با نگاه آخرت با  من

تن پاک تو پشت خیمه ها همسایه اکبر

چهل منزل به نوک نیزه دشمن سرت آمد

چو خواهد برتو گریت از اول  من از رو برگردانم

زبس دارد وفا و مهر مهربانی مادرت دارد

تبسم کن جواب خنده ی جان پرپرن بامن

خدا داند چه کردی با نگاه آخرت با  من

اگر زخم گلویت را ببینت بر سر دستم

چه خواهد گفت سکینه در خیمه خواهرت با من

چو خاموش از سخن گردیدی اما سخن گویم

دو چشم بسته حلقه زگل نازک تر از بامن