جان دادن پای حسین
ممات نیست حیات است
مردن در مسیر او
فنا نیست نجات است
اللهم جعل محیای محیاء الحسین
و مماتی ممات الحسین
همه جان ها پس از او خوار تر از خوار است
شعار روی لب های ابالفضلِ علمدار است
یا نَفْسُ مِنْ بَعْدِ الْحُسَیْنِ هُونِی
وَبَعْدَهُ لا کُنْتِ أَنْ تَکُونِی‏
نجات اهلِ کائنات
حبِّ حسین و حسن است
شفائت روز جزا
به دست ارباب من است
اللهم الرزقنی یوم الورود شفاعه الحسین
فی الدنیا زیاره الحسین
به میدان آمده عبد الله اکبر
دوباره خواند رجز های امیر فاتح خیبر
‏انْ تُنْکرُونی فَانا ابْنُ حَیدَرَة
ضِرْغامُ آجامٍ وَلَیثُ قَسْوَرَة
عَلَی الأعادِی مِثْلُ رِیحٍ صَرْصَرَة
اکیلُکمْ بِالسَّیفِ کیلُ السَّنْدَرَة
نمی شناسید منو من نوه حیدرم
شیرم و وقت طوفان دشمنمو می درم
لشگر حسین آماده
اصحاب حسین دلداده
اوج عاطفه این رجز
رجز ابن جناده
أَمیرِی حُسَیْنٌ وَ نِعْمَ الاْمیرُی
سُرُورُ فُؤادِ الْبَشیرِ النَّذیرِی
لَهُ طَلْعَةٌ مِثْلُ شَمْسِ الضُّحى
لَهُ غُرَّةٌ مِثْلُ بَدْر مُنیری
أَمیرِی حُسَیْنٌ وَ نِعْمَ الاْمیرُی