حمزه که رفت قلب رسول خدا شکست خورشید چشم های رئوفش به خون نشست لبریز زخم بود و جراحت دل نبی از دست رفته بود همه حاصل نبی میدان خروش ناله ی واوِی لَتا گرفت عالم برای غربت حمزه عزا گرفت جانم فدای پیکر پاک و مطهرش جانم فدای زخم فراوان پیکرش اما هنوز غربت آن روز مانده بود داغی عظیم بر دل عالم نشانده بود خواهر کنار جسم برادر رسید و بعد آهی ز داغ لاله ی پر پر کشید و بعد پیمانه های صبر دل او که جوش رفت آنقدر ناله زد که همانجا ز هوش رفت اما دلم گرفته ز اندوه دیگری دارم دوباره ماتمِ مظلوم خواهری