بی کس و غریب بین کوچه ها
ناله می زند به کوفه نیا
این دلم برات غرق ماتمه
یابن مرتضی یابن فاطمه
ای پسرعمو نیا کوفه رحمی نداره
کوفه داغ اکبر رو روی قلبت میزاره
آسمون برا تو و این غربت خون می باره
روزگار بچه هات توی کوفه شام تاره
اینجا جای رقیه آوردن نیست
گشتم دیدم تو کوفه جای زن نیست