منم پنجمین گل زِ آل عبایم

منم یادگاری که از کربلایم

یه عمره تو قلبم فقط روضه دارم

منم غصه دار شَه سر جدایم

مگه میشه یادم بره کربلارو

آتیش دود و غارت دم خیمه هارو

مگه میشه یادم بره اون مُحرّم

چجوری به نیزه زدن اون سرا رو

هنوزم تو گوشم نوای بُنَیَ ست

هنوزم به یادم غمای رقیه ست

منم باقرالعلم آل پیمبر

امامی زِ دامان زهرای اطهر

… واویلا واویلا ، واویلا واویلا …

مگه میره یادم شبای خرابه

غمای رقیه دلی که کبابه

مگه میره یادم لب و خیزرونی

از اون اوج روضه که بزم شرابه

جلو چشم زینب سرش رو بُریدن

با نعلای تازه رو جسمش دویدن

هنوز پیش چشمم وداع عمومه

که شد إرباً اِربا تنش رو دریدن

هنوزم رو نیزه صدای حسینه

هنوز سمت خیمه نگاه حسینه

منم باقرالعلم آل پیمبر

امامی زِ دامان زهرای اطهر

… واویلا واویلا ، واویلا واویلا …