سلطان عالم
خاطره‌هاى خوبى / توو حرم تو دارم
تموم زندگیم و / از کرم تو دارم
همیشه زائرت رو / گرفتى توى آغوش
آقا محبتاتو / نمى‌کنم فراموش
اى جان من جانان من
سلطان من سلطان من
اى درد و اى درمان من
سلطان من سلطان من
اى پایه‌ى ایمان من
سلطان من سلطان من
«سلطان من، سلطان من»
آقا فداتم
شکر خدا دوباره / میون زائراتم
غرق همیشگی / تلاطم نگاتم
تا زنده‌ام همیشه / می‌دونی خاک پاتم
وقتی دارم می‌میرم / دلخوش به وعده‌هاتم
یا مَن یُسَمّىٰ بالرئوف
سلطان من سلطان من
مولا امامُنا العطوف
سلطان من سلطان من
یه کم بخون برام لُهُوف
سلطان من سلطان من
«سلطان من، سلطان من»
شاه خراسان
یه عمرى بین سینه / غصه‌ى دل نهفتى
فداى لحظه‌اى که / یابن الشبیب مىگفتى
جد غریب ما رو / به خاک و خون کشیدن
تشنه لب و غریب بود / سر از تنش بریدن
تا نانجیب خنجر کشید
یابن الشبیب یابن الشبیب
از خیمه‌گاه زینب دوید
یابن الشبیب یابن الشبیب
از پشت‌سر سر و برید
یابن الشبیب یابن الشبیب
«یابن الشبیب یابن الشبیب»
