حرز اسم زیبات همیشه همرامه

جونمو بدم پات آره از خدامه

خوب و دیدنیه لحظه ی رسیدن

تو حرم تموم دنیا زیر پامه

زائرای محترمتو عشقه ، مهربونی و کرمتو عشقه

همه جاش بوی مشهدو میده گوشه گوشه ی حرمتو عشقه

عالم میدونه باب المرادی ، أنا البخیل و أنت الجوادی

… آقای مظلوم ، آقای مظلوم ، آقای مظلوم ، آقای مظلوم …

شعله های اهت میکِشه زبونه

داری از غمای مادرت نشونه

غربتت عجیبه مثل مجتبایی

هم غریب کوچه هم غریب خونه

لخته ی خون خشکیده روی لبات ، حتی یکی نیست تا که بمیره برات

غریبی بالاتر از این نمیشه همسرت مرگتو بخواد از خدات

واست بمیرم خیلی غریبی ، مشغول ذکر أمن یُجیبی

… آقای مظلوم ، آقای مظلوم ، آقای مظلوم ، آقای مظلوم …

از زمونه آقا دیگه دل بریدی

یک نفس هم حتی دلخوشی ندیدی

چشم به راه بابا بودی و بمیرم

روی خاک حجره پاتو میکشیدی

داری کم کم میسوزی و آب میشی ، گل زهرایی داری گلاب میشی

دم آخری روضه خون واسه لب تشنه ی طفل رباب میشی

سخته به والله بارون نباره ، هیچکس نباشه تا آب بیاره

… لای لای علی جان ، لای لای علی جان …