إِلَهِی أَلْبَسَتْنِی الْخَطَایَا ثَوْبَ مَذَلَّتِی
وَ جَلَّلَنِی التَّبَاعُدُ مِنْکَ لِبَاسَ مَسْکَنَتِی
وَ أَمَاتَ قَلْبِی عَظِیمُ جِنَایَتِی
فَأَحْیِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْکَ یَا أَمَلِی وَ بُغْیَتِی وَ یَا سُؤْلِی وَ مُنْیَتِی
فَوَعِزَّتِکَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِی سِوَاکَ غَافِراً
وَ لاَ أَرَى لِکَسْرِی غَیْرَکَ جَابِراً
وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنَابَةِ إِلَیْکَ
وَ عَنَوْتُ بِالاِسْتِکَانَةِ لَدَیْکَ
فَإِنْ طَرَدْتَنِی مِنْ بَابِکَ فَبِمَنْ أَلُوذُ
وَ إِنْ رَدَدْتَنِی عَنْ جَنَابِکَ فَبِمَنْ أَعُوذُ
فَوَا أَسَفَاهْ مِنْ خَجْلَتِی وَ افْتِضَاحِی
وَ وَا لَهْفَاهْ مِنْ سُوءِ عَمَلِی وَ اجْتِرَاحِی
أَسْأَلُکَ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ الْکَبِیرِ وَ یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ
أَنْ تَهَبَ لِی مُوبِقَاتِ الْجَرَائِرِ
وَ تَسْتُرَ عَلَیَّ فَاضِحَاتِ السَّرَائِرِ
وَ لاَ تُخْلِنِی فِی مَشْهَدِ الْقِیَامَةِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِکَ وَ غَفْرِکَ
وَ لاَ تُعْرِنِی مِنْ جَمِیلِ صَفْحِکَ وَ سَتْرِکَ
إِلَهِی ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِی غَمَامَ رَحْمَتِکَ
وَ أَرْسِلْ عَلَى عُیُوبِی سَحَابَ رَأْفَتِکَ
إِلَهِی هَلْ یَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلاَّ إِلَى مَوْلاَهُ
أَمْ هَلْ یُجِیرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ
إِلَهِی إِنْ کَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَإِنِّی وَ عِزَّتِکَ مِنَ النَّادِمِینَ
وَ إِنْ کَانَ الاِسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِیئَةِ حِطَّةً فَإِنِّی لَکَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ
لَکَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى
إِلَهِی بِقُدْرَتِکَ عَلَیَّ تُبْ عَلَیَّ
وَ بِحِلْمِکَ عَنِّی اعْفُ عَنِّی
وَ بِعِلْمِکَ بِی ارْفَقْ بِی
إِلَهِی أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَاباً إِلَى عَفْوِکَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَةَ
فَقُلْتَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً
فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِه ِ
إِلَهِی إِنْ کَانَ قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ
إِلَهِی مَا أَنَا بِأَوَّلِ مَنْ عَصَاکَ فَتُبْتَ عَلَیْهِ
وَ تَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِکَ فَجُدْتَ عَلَیْهِ
یَا مُجِیبَ الْمُضْطَرِّ یَا کَاشِفَ الضُّرِّ
یَا عَظِیمَ الْبِرِّ یَا عَلِیماً بِمَا فِی السِّرِّ یَا جَمِیلَ السِّتْرِ (السَّتْرِ)
اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ إِلَیْکَ
وَ تَوَسَّلْتُ بِجَنَابِکَ (بِجِنَانِکَ) وَ تَرَحُّمِکَ لَدَیْکَ
فَاسْتَجِبْ دُعَائِی وَ لاَ تُخَیِّبْ فِیکَ رَجَائِی
وَ تَقَبَّلْ تَوْبَتِی وَ کَفِّرْ خَطِیئَتِی
بِمَنِّکَ وَ رَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. خدایا خطا‌ها و گناهان لباس خوارى بر تنم کرده
و دورى از تو جامه بیچارگى بر تنم افکنده
و بزرگ جنایتم دلم را میرانده
پس تو زنده‌اش کن به بازگشت خودت (بسوى من) اى آرزو و مقصودم و اى خواسته و آرمانم
به عزتت سوگند براى گناهانم جز تو آمرزنده اى نیابم
و براى شکستگیم جز تو شکسته بندى نبینم
و من بوسیله آه و ناله کردن بسوى تو بدرگاهت خاضع گشته
و با زارى کردن در برابرت خود را به خوارى کشاندم
پس اگر توام از درگاه خویش برانى در آن حال به که روآورم؟
و اگر توام از نزد خویش بازگردانى به که پناه برم؟
و بس افسوس از شرمندگى و رسواییم
و اى دریغ از کار بد و گناهانى که بدست آورده‌ام
از تو خواهم اى آمرزنده گناه بزرگ و اى شکسته بند استخوان شکسته
که ببخشى بر من گناهان نابود کننده‌ام را
و بپوشى بر من کارهاى پنهانى رسواکننده را
و مرا در بازار قیامت از نسیم جان بخش عفو و آمرزشت محروم نفرمایى
و از لباس زیباى گذشت و چشم پوشى خود برهنه‌ام نکنى
خدایا سایه ابر رحمتت را بر گناهانم بینداز
و ابر ریزان مهربانى و رأفتت را براى شستشوى عیب‌هایم بفرست
خدایا آیا بنده فرارى جز به درگاه مولایش به کجا بازگردد
یا آیا کسى جز او هست که وى را از خشم او پناه دهد
معبودا اگر پشیمانى بر گناه توبه محسوب شود پس به عزتت سوگند که براستى من از پشیمانانم
و اگر آمرزش خواهى از خطا آنرا پاک کند پس براستى من از آمرزش خواهانم
خدایا تو را سزد که مرا مؤ اخذه کنى تا گاهى که خوشنود شوى
خدایا به همان قدرتى که بر من دارى توبه‌ام بپذیر
و به بردباریت از من بگذر
و به همان علمت که به احوالم دارى با من مدارا کن
خدایا تویى که درى از عفو خود بسوى بندگانت باز کردى و نامش را توبه گذاردى
و فرمودى ((بسوى خدا بازگردید با توبه صادقانه))
پس دیگر چه عذرى دارد آن کس که از وارد شدن در این در باز شده غفلت ورزد
خدایا اگر براستى سرزدن گناه از بنده‌ات زشت است ولى گذشت نیز از نزد تو نیکو است
معبودا من نخستین کسى نیستم که نافرمانیت کرده و توبه پذیرش گشته اى
و خواستار احسانت گشته و تو بر او احسان کرده اى،
اى پذیرنده بیچاره اى غمزدا
اى بزرگ احسان اى داناى اسرار نهان اى نیکو پرده پوش
شفیع گردانم نزد تو جود و کرمت را
و توسل جستم به حضرتت و به مهربانیت در پیش تو
پس دعایم مستجاب کن و امیدم را درباره خودت به نومیدى مبدل مکن
و توبه‌ام را بپذیر و گناهم را نادیده گیر
به کرم و مهربانى خود اى مهربان‌ترین مهربانان!
