حضرت امام حسن مجتبى، و امام زین العابدین و امام محمّد باقر و امام جعفر صادق علیهم السّلام‏
چون خواستى این بزرگواران را زیارت کنى، باید آنچه در آداب زیارت ذکر شد بجا آورى یعنى غسل و طهارت، و پوشیدن جامه‏هاى پاک و پاکیزه، و استعمال بوى خوش و اذن دخول و مانند اینها. و نیز چنین بگو:
یَا مَوَالِیَّ یَا أَبْنَاءَ رَسُولِ اللهِ عَبْدُکُمْ وَ ابْنُ أَمَتِکُمُ الذَّلِیلُ بَیْنَ أَیْدِیکُمْ وَ الْمُضْعِفُ [الْمُضْعَفُ‏] فِی عُلُوِّ قَدْرِکُمْ وَ الْمُعْتَرِفُ بِحَقِّکُمْ جَاءَکُمْ مُسْتَجِیرا بِکُمْ قَاصِدا إِلَى حَرَمِکُمْ مُتَقَرِّبا إِلَى مَقَامِکُمْ مُتَوَسِّلا إِلَى اللهِ تَعَالَى بِکُمْ أَ أَدْخُلُ یَا مَوَالِیَّ أَ أَدْخُلُ یَا أَوْلِیَاءَ اللهِ أَ أَدْخُلُ یَا مَلائِکَةَ اللهِ الْمُحْدِقِینَ بِهَذَا الْحَرَمِ الْمُقِیمِینَ بِهَذَا الْمَشْهَدِ
اى سرپرستان من، اى فرزندان رسول خدا، بنده شما، و فرزن کنیز شمایم، که خوار در برابرتان هستم، و فزاینده‏ در والایى قدرتان، و اعتراف کننده به حق شما، آمده به پیشگاه‌تان، درحالى‏که پناهنده به شما و قصد کننده حرم شما، و متقرّب‏ به سوى شماست، متوسّل به خدا است به وسیله شما، آیا وارد شوم اى سرپرستانم، آیا وارد شوم اى اولیاى خدا آیا وارد شوم اى ملائکه خدا، که در برگیرنده این حرم، و مقیم در این زیارتگاهید
و پس از خشوع‏ و خضوع و رقّت وارد شو، و پاى راست را در ورودت مقدّم بدار و بگو:
اللهُ أَکْبَرُ کَبِیرا وَ الْحَمْدُ للهِ کَثِیرا وَ سُبْحَانَ اللهِ بُکْرَةً وَ أَصِیلا وَ الْحَمْدُ للهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْمَاجِدِ الْأَحَدِ الْمُتَفَضِّلِ الْمَنَّانِ الْمُتَطَوِّلِ الْحَنَّانِ الَّذِی مَنَّ بِطَوْلِهِ وَ سَهَّلَ زِیَارَةَ سَادَاتِی بِإِحْسَانِهِ وَ لَمْ یَجْعَلْنِی عَنْ زِیَارَتِهِمْ مَمْنُوعا بَلْ تَطَوَّلَ وَ مَنَحَ
خدا بزرگ‌تر است، بزرگ‌تر، خدا را سپاس بسیار، در بامداد و شامگاه، و سپاس خداى را خداى فرد و بى‏نیاز، و بزرگوار و یکتا تفضّل کننده و نعمت‏دهنده، و عطابخش و مهروز، خدایى که به کرمش منّت نهاد، و به احسانش زیارت سرورانم را آسان نمود و از زیارتشان محرومم نکرد، بلکه تفضّل و بخشش بى‏پایان بى‏دریغ نمود
پس نزدیک قبور مقدّسه ایشان برو، و پشت‏ به قبله و رو به قبر ایشان بگو:
السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَئِمَّةَ الْهُدَى السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ التَّقْوَى السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الْحُجَجُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْیَا السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الْقُوَّامُ فِی الْبَرِیَّةِ بِالْقِسْطِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الصَّفْوَةِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ آلَ رَسُولِ اللهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ النَّجْوَى أَشْهَدُ أَنَّکُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَ نَصَحْتُمْ وَ صَبَرْتُمْ فِی ذَاتِ اللهِ وَ کُذِّبْتُمْ وَ أُسِی‏ءَ إِلَیْکُمْ فَغَفَرْتُمْ وَ أَشْهَدُ أَنَّکُمُ الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ وَ أَنَّ طَاعَتَکُمْ مَفْرُوضَةٌ وَ أَنَّ قَوْلَکُمُ الصِّدْقُ وَ أَنَّکُمْ دَعَوْتُمْ فَلَمْ تُجَابُوا وَ أَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطَاعُوا وَ أَنَّکُمْ دَعَائِمُ الدِّینِ وَ أَرْکَانُ الْأَرْضِ
سلام بر شما اى پیشوایان هدایت، سلام بر شما اى اهل پرهیزکارى، سلام‏ بر شما اى حجّتها بر اهل دنیا، سلام بر شما اى قیام‏کنندگان به عدالت در میان آفریدگان، سلام بر شما اى اهل برگزیدگى، سلام بر شما اى خاندان رسول خدا، سلام بر شما اى‏ اهل راز، شهادت مى‏دهم که دعوت حق را رساندید، و خیرخواهى نمودید، و در راه حق شکیبایى کردید، و تکذیب شدید، و نسبت‏ به شما بدرفتارى شد، ولى شما گذشت کردید، و شهادت مى‏دهم که شما امامان هدایت و هدایت یافته‏اید، و طاعت شما واجب، و گفتار شما صدق است، شما دعوت کردید، ولى اجابت نشدید، و دستور دادید، ولى اطاعت‏تان نکردند، شما ستونهاى دین‏ و پایه‏هاى زمین هستید
لَمْ تَزَالُوا بِعَیْنِ اللهِ یَنْسَخُکُمْ مِنْ أَصْلابِ کُلِّ مُطَهَّرٍ وَ یَنْقُلُکُمْ مِنْ أَرْحَامِ الْمُطَهَّرَاتِ لَمْ تُدَنِّسْکُمُ الْجَاهِلِیَّةُ الْجَهْلاءُ وَ لَمْ تَشْرَکْ فِیکُمْ فِتَنُ الْأَهْوَاءِ طِبْتُمْ وَ طَابَ مَنْبِتُکُمْ مَنَّ بِکُمْ عَلَیْنَا دَیَّانُ الدِّینِ فَجَعَلَکُمْ فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَ جَعَلَ صَلاتَنَا عَلَیْکُمْ رَحْمَةً لَنَا وَ کَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا إِذِ اخْتَارَکُمُ اللهُ لَنَا وَ طَیَّبَ خَلْقَنَا بِمَا مَنَّ عَلَیْنَا مِنْ وِلایَتِکُمْ وَ کُنَّا عِنْدَهُ مُسَمِّینَ بِعِلْمِکُمْ مُعْتَرِفِینَ بِتَصْدِیقِنَا إِیَّاکُمْ وَ هَذَا مَقَامُ مَنْ أَسْرَفَ وَ أَخْطَأَ وَ اسْتَکَانَ وَ أَقَرَّ بِمَا جَنَى وَ رَجَا بِمَقَامِهِ الْخَلاصَ وَ أَنْ یَسْتَنْقِذَهُ بِکُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْکَى مِنَ الرَّدَى فَکُونُوا لِی شُفَعَاءَ
همواره تحت توجّه خدا بودید، که شما را از صلبهاى هر انسان پاک بر مى‏داشت، و به رحمهاى پاکیزه‏ منتقلتان مى‏نمود، جاهلیت سخت و سنگین شما را آلوده نکرد، و فتنه‏هاى هوا در شما شرکت نجست، پاک بودید و جاى روییدن شما پاک بود، جزادهنده روز جزا به وجود شما بر ما منّت نهاد، پس قرارتان داد در خانه‏هایى که خدا اجازه داد رفعت یابد، و نامشان در آن خانه‏ها ذکر گردد، و درودمان را بر شما رحمت براى ما و کفاره گناهانمان قرار داد، زیرا خدا شما را براى ما انتخاب کرد، و آفرینش ما را به آنچه از ولایت شما بر ما منّت نهاد و پاکیزه ساخت، و ما در پیشگاه خدا از نامبردگان به دانش شما و اقرارکنندگان به تصدیقمان نسبت به شما بودیم، این است جایگاه کسى‏که زیاده‏روى کرد، و دچار خطا شد، و درمانده گشت، و به آنچه جنایت کرد اقرار نمود، و به این‏جایگاهش نجات خود را می‌د دارد، و اینکه به وسیله شما از ورطه هلاکت برهاندش رهاننده هلاک شدگان‏ شما شفیعان من باشید
فَقَدْ وَفَدْتُ إِلَیْکُمْ إِذْ رَغِبَ عَنْکُمْ أَهْلُ الدُّنْیَا وَ اتَّخَذُوا آیَاتِ اللهِ هُزُوا وَ اسْتَکْبَرُوا عَنْهَا و در اینجا سر بالا کن و بگو یَا مَنْ هُوَ قَائِمٌ لا یَسْهُو وَ دَائِمٌ لا یَلْهُو وَ مُحِیطٌ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ لَکَ الْمَنُّ بِمَا وَفَّقْتَنِی وَ عَرَّفْتَنِی بِمَا أَقَمْتَنِی عَلَیْهِ إِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبَادُکَ وَ جَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ وَ اسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ وَ مَالُوا إِلَى سِوَاهُ فَکَانَتِ الْمِنَّةُ مِنْکَ عَلَیَّ مَعَ أَقْوَامٍ خَصَصْتَهُمْ بِمَا خَصَصْتَنِی بِهِ فَلَکَ الْحَمْدُ إِذْ کُنْتُ عِنْدَکَ فِی مَقَامِی هَذَا مَذْکُورا مَکْتُوبا فَلا تَحْرِمْنِی مَا رَجَوْتُ وَ لا تُخَیِّبْنِی فِیمَا دَعَوْتُ بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ صَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
آنگاه که وارد بر شما شوم همانگاه که مردم دنیا از شما روگردانده‏اند، و آیات خدا را به‏ مسخره گرفتند، و از قبول آنها تکبّر کردند، اى که او پابرجاست و غفلت نمى‏کند، و پاینده است و سرگرم نمى‏شود، و به همه‏چیز احاطه‏ دارد، تو را منّت است به آنچه مرا موفّق نمودى، و شناساندى به من آنچه را بر آنم واداشتى، آنگاه که بندگانت از او بازداشتند، و شناختش را نادان بودند، و حقّش را سبک شمردند، و به جانب غیر او میل نمودند، پس از جانب تو بر من منّت بود، با اقوامى که اختصاص دادى‏ آنها را به آنچه مرا به آن اختصاص دادى، پس تو را سپاس، به خاطر اینکه در این‏جایگاهم نزد تو یاد شده و ثبت شده بودم، از آنچه امید کردم مرا محروم مکن، و در آنجه خواندم ناامید مساز، به حرمت محمّد و خاندان پاکش، و درود خدا بر محمّد و خاندان محمّد
پس براى خود به هرچه که خواهى دعا کن. شیخ طوسى (ره) در کتاب «تهذیب» فرموده: پس از آن هشت رکعت نماز زیارت بجاى آور، براى هر امامى دو رکعت و شیخ طوسى و سیّد ابن طاووس گفته‏اند چون خواستى ایشان را وداع کنى، بگو:
السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَئِمَّةَ الْهُدَى وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ أَسْتَوْدِعُکُمُ اللهَ وَ أَقْرَأُ عَلَیْکُمُ السَّلامُ آمَنَّا بِاللهِ وَ بِالرَّسُولِ وَ بِمَا جِئْتُمْ بِهِ وَ دَلَلْتُمْ عَلَیْهِ اللهُمَّ فَاکْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِینَ
سلام و رحمت و برکات خدا بر شما اى پیشوایان‏ هدایت، شما را به خدا مى‏سپارم، و بر شما سلام مى‏فرستم، به خدا و رسول، و به آنچه شما آورید و بر آن راهنمایى‏ کردید ایمان آوردیم، خدایا ما را با گواهان بنویس
سپس بسیار دعا کن، و از خدا بخواه، که دیگر بار تو را به زیارت ایشان برگرداند، و زیارت آن بزرگواران آخرین زیارت تو نباشد. علامه مجلسى (ره)، در «بحار» از یکى از نسخه‏هاى قدیمى، زیارت مبسوطى ایراد فرموده و چون به تصریح ایشان و دیگران، بهترین زیارات براى آن بزرگواران زیارات جامعه است [مجموعه‏اى زیارات است که به هر کدام زیارت‏ جامعه گفته مى‏شود مانند زیارت امین الله، جامعه معروفه و…] که پس از این ذکر خواهد شد ان شاء الله، به همین خاطر ما در این‏ مقام به همین اندازه اکتفا کردیم و در باب اول، در ذکر زیارات حجج طاهره علیهم السّلام در ایام هفته، زیارتى براى حضرت امام‏ حسن علیه السّلام و زیارتى براى این سه امام بزرگوار نقل کردیم، از آنها غفلت نشود بدان‏که ما در زیارت هر یک از حجج طاهره علیهم السّلام‏ غیز از ائمه بقیع علیهم السّلام صلواتى براى صاحب زیارت ذکر مى‏کنیم، و در صلوات بر این بزرگواران اکتفا مى‏کنیم به صلواتى‏ که در آخر باب زیارات ذکر مى‏شود، به آنجا رجوع شود، و با ذکر صلوات بر ایشان ترازوى اعمال حسنه خود را سنگین‏ کن