من تو را آورده ام اینجا که مهمان خودم باشی 

شب آخر روی زلف پریشان خودم باشی 

من از تاریکی شبهای این ویرانه میترسم 

تورا آورده ام خورشید تابان خودم باشی 

پدر نزدیک بود امشب کنیز خانه ای باشم

به تو حق میدهم پاره گریبان خودم باشی