مادرم نیست، تکیه‌گاه محکمی دور و برم نیست

سایمو دیدم علی اکبرم نیست

سایه ی عباس بالای سرم نیست

علم افتاد دستی که بریدمش از پرچم افتاد

دیدی راه حرمله به حرم افتاد

تنت آخرش رو خاک ها در هم افتاد

گودال تنگ و گرد و غبار

گرمای تند و حرم هوا رو نمی بخشم نمی بخشم 

اون چکمه پوش رو اون نیزه دار رو

اون تیغ کند و اون ده سوارو نمی بخشم نمی بخشم